Dag 103: Ongelukken en Toeval Bestaan Niet
Dag 99: Wachten op een Teken om Moeder te Worden
Dag 100: Dwing me AUB Niet om een Belissing te Maken! Laat me hier maar ronddrijven!
Dag 101: Wie is de sterkste: Jij of Je Gedachten?
Dag 102: Hoe We Onszelf Limiteren met Interpretatie - dus lees de vorige blog-posts voor context.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om opzettelijk een ineffectieve gids te kiezen, als een gids dat werkt met symbolen en tekens in plaats van woorden - zodat, als mijn keuzes/beslissingen die ik gebaseerd had op die tekens/symbolen mij zuur te staan zouden komen, dan kon ik altijd altijd het excuus en de verantwoording gebruiken dat ik de tekens misschien verkeerd geinterpreteerd had of misbegrepen had.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om tekens te volgen, zodat ik altijd kon zeggen dat ik een 'onschuldige vergissing' had gemaakt, want 'hey, ik was onder de indruk dat het universum mij eem boodschap aan het geven was'.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om de intesiteit van de gedachten in verband met zwanger/moeder worden te interpreteren als een teken of signaal dat het tijd is dat ik inderdaad zwanger/moeder wordt - in plaats van mijn gezond verstand te gebruiken en verantwoordelijkheid te nemen en te onderzoeken waarom zulk intense gedachten bestaan in en als mezelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om meteen conclusies te trekken wanneer mijn regels later waren dan normaal, waarbij ik bijna hoopte dat ik zwanger zou zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te participeren in innerlijke conversaties als acterklap in de zin van 'wel, asl het zo is, dan is het zo, dan hoef ik tenmiste de beslissing niet voor mijzelf te nemen, want het gebeurde gewoon per ongeluk, het is buiten mijn handen'.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te vertrouwen in het nemen van een beslissing om enkel zwanger/moeder te worden vanuit praktische overwegingen en te denken/geloven/anticiperen dat mijn beslissing op 1 of ander niveau zou beinvloed zijn met mijn voorgeprogrammeerde wens en verlangen om moeder te zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om schrik te hebben om een slechte beslissing te maken in het nemen van een beslissing dat op 1 of ander niveau beinvloed is door zelf-belang en niet absoluut zelf-gedirigeerd is.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te hopen de gevolgen van een een zelf-oneerlijke levens-bepalende beslissing te ontlopen door 'per ongeluk' zwanger te worden, zodat ik blijkbaar geen verantwoordelijkheid moet nemen voor de zwangerschap die ik gecreeerd heb - in het idee, de perceptie, het geloof en - eigenlijk - het excuus, dat ik geen bewuste beslissing genomen heb, en daarom ben ik niet verantwoordelijk/aansprakelijk voor het gebeuren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat of ik nu een bewuste beslissing maak of niet - ik bepaal altijd op 1 of ander niveau wat met me gebeurt - en ik creeer mijn wereld en mij nleven, een en gelijk met wie ik mijzelf aanvaard te zijn - en dus, zelfs als ik 'per ongeluk' of 'per toeval' zwanger word - heb ik het nog steeds zelf gecreeerd en is het nog altijd mijn verantwoordelijkheid.
About the author
Maite Zamora Moreno
I started walking a process of self-honesty, self-forgiveness, writing and self-corrective action after watching videos on YouTube by Desteni in 2007. This was the first and only time that I found a self-help method to really be effective and I am standing by these principles to this day. I currently live and assist on the Desteni Farm. For more information on Desteni and this process, visit www.desteni.org.
0 comments: