Dag 101: Wie is de sterkste: Jij of Je Gedachten?
Dag 99: Wachten op een Teken om Moeder te Worden en
Dag 100: Dwing me AUB Niet om een Beslissing te Maken! Laat me hier maar ronddrijven!
- dus lees de vorige blog-posts voor context.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om me overweldigd te voelen door het aantal gedachten dat recentelijk opkwamen in de aard van 'het is nu ongeveer tijd dat ik kinderen krijg' of 'misschien zou ik nu aan kinderen moeten beginnen'.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard en aanvaard om in te gaan en participeren in de gedachten die opkomen in verband met moeder worden en dat ik misschien nu ongeveer aan kinderen moet beginnen en mijzelf probeer in te beelden hoe ik mijn leven zou kunnen herorganiseren om 'plaats en tijd te maken' voor een kind - wanneer ik zelf goed genoeg weet dat dit op het moment absoluut niet praktisch is omdat er geen extra tijd is - om mijzelf te proberen overtuigen dat het allemaal wel lukt en mogelijk is.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te manipuleren door middel van het gebruiken van verbeelding, waarbij, in mijn verbeelding alles kan en alles mogelijk is, maar waarbij ik de realiteit niet voldoende in overweging neem - en, als ik de verbeelding in praktijk zou willen toepassen, zou ik zien dat het niet mogelijk en niet praktisch is - en, ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om, dit wetende, toch verder te participeren in de verbeelding en gedachten alsof ik een oplossing zou kunnen waardromen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om de 'hardnekkige' gedachten die laatst opkwamen in verband met moeder worden, te interpreteren als een teken met een betekenis - waarbij, ik eigenlijk zelf een betekenis gaf aan iets dat geen betekenis heeft en het interpreteerde als een signaal dat ik misschien wel moeder zou moeten worden - in de foutieve logica dat 'als gedachten zo moeilijk zijn om te stoppen, dan hebben ze misschien een punt.'
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te luisteren naar wat of wie ik zie als sterker of meer dan mezelf - waarbij ik denk en geloof dat als iets of iemand sterker of meer is dan mijzelf, dat dit iets of iemand dan een soort autoriteit heeft en dat ik moet vertrouwen dat dit iets of iemand het gewoon beter weet dan ikzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat als ik iets of iemand ervaar als zijnde sterker of meer dan mijzelf, dat dit iets of iemand dan een autoriteit heeft over mij en dat ik daardoor, naar dit iets of iemand moet luisteren en vertrouwen dat dit iets of iemand het gewoon beter weet dat ikzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om in een relatie te treden met mijn eigen gedachten, waarbij - als de gedachten hardnekkig en 'sterk' lijken, dan ontwikkel ik 'respect' voor de gedachten, denkende dat als ik ze niet kan stoppen, dat ze meer zijn dan mijzelf en dat ik misschien gewoon maar moet luisteren naar heb, want als zij 'meer' zijn dan mij, dan weten ze misschien iets dat ik niet weet, en dan is het misschien verstandig om gewoon te doen wat mijn gedachten zeggen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien hoe belachelijk zulk een relatie met mijn eigen gedachten is - want gedachten zijn niets meer dan een afspiegeling van mijzelf en kunnen daardoor nooit meer zijn dan ikzelf - en dus, dat als gedachten 'sterk' of 'hardnekkig' zijn - dat dit aangeeft dat er een bepaald deel van mijzelf zeer hard probeert vast te houden aan een bepaald punt van eigenbelang - en dat dit moet losgelaten worden, zodat die standvastigheid en die kracht kan worden geherdirigeerd naar het doen wat in eenieders belang is en niet enkel dat van mijzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te verlangen om moeder te worden en te participeren in dit verlangen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat het mijn doel en missie is in dit leven om kinderen te krijgen, hen op te voeden en om moeder te zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat zolang ik mijzelf niet kan definieren als 'moeder', dat mijn leven niet volledig is of dat er iets mist.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben dat wanneer ik in een positie ben om kinderen te krijgen, dat het dan biologisch gezien te laat zal zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om een gehaaste beslissing te willen maken, gebaseerd op angst dat het ideale moment later niet komt, en dan liever te proberen mijzelf te compromitteren in het heden, zodat ik het niet hoef te doen in de toekomst - in plaats van mijzelf te realiseren dat, als het nooit praktisch is om kinderen te krijgen, nu of in de toekomst - dan krijg ik geen kinderen - want ik kan geen kinderen krijgen als ik ze niet degelijk kan ondersteunen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn verlangen voor kinderen meer gewicht te geven dan als de praktisch-reele overwegingen die de kop opsteken bij het hebben en opvoeden van kinderen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat het onaanvaardbaar is om te proberen de praktische realiteit aan te passen aan mijn verlangen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om een toekomst met kinderen gewoon los te laten.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard heb om een relatie van waarde en belang te creeren aan die projectie van een toekomst met kinderen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn zelf-belang en mijn zelf-waarde te definieren in een projectie van een toekomst met kinderen - denkende en gelovende dat wanneer ik kinderen heb, dan zal mijn waarde en mijn belang duidelijk worden en in volle expressie komen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijzelf af te scheiden van mijn zelf-belang en zelf-waarde door voorwaarden en condities te verbinden aan dit zelf-belang en die zelf-waarde - in de zin dat: enkel wanneer ik kinderen heb/ik moeder ben, ik zelf-belang en zelf-waarde ten volle kan bezitten en uitdrukken.
Ooh, ik zie een nieuw punt - dat is voor de volgende blog.
Wordt vervolgd.
About the author
Maite Zamora Moreno
I started walking a process of self-honesty, self-forgiveness, writing and self-corrective action after watching videos on YouTube by Desteni in 2007. This was the first and only time that I found a self-help method to really be effective and I am standing by these principles to this day. I currently live and assist on the Desteni Farm. For more information on Desteni and this process, visit www.desteni.org.
0 comments: