Showing posts with label abortie. Show all posts

Dag 105: Beide Voeten Terug op de Grond Zetten - Deel 2

Als en wanneer ik zie dat ik de neiging heb om te luisteren naar iets/iemand dat ik ervaar/interpreteer als 'meer dan'/'sterker dan' mij en enkel en alleen omdat ik dat iets/iemand ervaar als 'meer dan'/'sterker dan' mij - dan stop ik, dan adem ik - ik realiseer mij dat ik mijzelf heb afgescheiden van dit iets of iemand door mijzelf er mee te vergelijken en mijzelf te beoordelen als 'minder dan' of 'zwakker' en dus, ik verbind mijzelf ertoe om niet langer te participeren in die perceptie, maar in de plaats daarvan, ga kijken hoe ik de kwaliteit die ik zie in dat iets/iemand anders in mijzelf kan ontwikkelen/aanvaarden - zodat ik een en gelijk kan staan met dat iets of iemand en niet langer kan gemanipuleerd worden door een perceptie of ervaring van 'minder zijn'/'zwakker zijn'.

Als en wanneer ik zie dat ik iets dat ik zie/hoor/voel/ruik interpreteer in, als en door mijn geest als zijnde een 'teken' - dan stop ik, dan adem ik - ik realiseer mij dat ik slechts een zelf-verzonnen boodschap aan dit iets of iemand aan het toeschrijven ben zodat het plots een be-teken-is krijgt, maar dat die boodschap er oorspronkelijk niet was - en dus, dat ik eigenlijk aan het zoeken ben voor confirmatie en validatie buiten mijzelf van wat ik zelf wil doen - om zo enkel te horen en zien wat ik wil horen en zien - en dus, ik verbind mijzelf ertoe om de interpretatie en hersenspinsels te stoppen en mijzelf terug in mijn lichaam te ademen en op een rechtstreekse manier met mijn omgeving te interageren.

Als en wanneer ik zie dat ik aan het deelnemen ben in een attitude of gedachten in de aard van 'ik kan mijn eigen beslissingen niet maken' - dan stop ik, dan adem ik - ik realiseer mij dat de onderliggende reden is dat ik mijn eigen beslissingen niet wil maken omdat ik schrik heb om iets verkeerds te doen en schrik heb om door de gevolgen van de beslissing heen te moeten lopen - en dus, ik verbind mijzelf ertoe om mijzelf te omarmen en mijzelf te herinneren aan het feit dat, wat er ook gebeurt - ik ben hier voor mijzelf en ik zal mijzelf ondersteunen en assisteren - vandaar stel ik vast of ik voldoende informatie heb om een beslissing te maken die alle punten in overweging neemt en als dit niet het geval is, dan vraag ik voor raad aan iemand die met zulke beslissingen ervaring heeft, zodat, eenmaal ik al de nodige informatie ter hande heb, een geinformeerde beslissing maak waar ik achter sta.

Als en wanneer ik zie dat, als mijn regels laat zijn, ik meteen veronderstel dat ik misschien zwanger ben - dan stop ik, dan adem ik - ik realiseer mij dat ik de tijd probeer voorop te lopen en een voorbarige conclusie probeer te trekken - en dus, ik verbind mijzelf ertoe om mijzelf te vertragen in en als mijzelf en in te zien dat het enige dat dit betekent is dat mijn regels er nog niet zijn, en om geduldig af te wachten wat er gebeurt in de komende dagen/weken voordat ik begin te overwegen of ik al dan niet zwanger ben/zou kunnen zijn.
Enhanced by Zemanta
Learn more »

Dag 103: Ongelukken en Toeval Bestaan Niet

Deze blog-post is een vervolg op
Dag 99: Wachten op een Teken om Moeder te Worden 

Dag 100: Dwing me AUB Niet om een Belissing te Maken! Laat me hier maar ronddrijven!
Dag 101: Wie is de sterkste: Jij of Je Gedachten?
Dag 102: Hoe We Onszelf Limiteren met Interpretatie - dus lees de vorige blog-posts voor context.


Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om opzettelijk een ineffectieve gids te kiezen, als een gids dat werkt met symbolen en tekens in plaats van woorden - zodat, als mijn keuzes/beslissingen die ik gebaseerd had op die tekens/symbolen mij zuur te staan zouden komen, dan kon ik altijd altijd het excuus en de verantwoording gebruiken dat ik de tekens misschien verkeerd geinterpreteerd had of misbegrepen had.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om tekens te volgen, zodat ik altijd kon zeggen dat ik een 'onschuldige vergissing' had gemaakt, want 'hey, ik was onder de indruk dat het universum mij eem boodschap aan het geven was'.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om de intesiteit van de gedachten in verband met zwanger/moeder worden te interpreteren als een teken of signaal dat het tijd is dat ik inderdaad zwanger/moeder wordt - in plaats van mijn gezond verstand te gebruiken en verantwoordelijkheid te nemen en te onderzoeken waarom zulk intense gedachten bestaan in en als mezelf.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om meteen conclusies te trekken wanneer mijn regels later waren dan normaal, waarbij ik bijna hoopte dat ik zwanger zou zijn.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te participeren in innerlijke conversaties als acterklap in de zin van 'wel, asl het zo is, dan is het zo, dan hoef ik tenmiste de beslissing niet voor mijzelf te nemen, want het gebeurde gewoon per ongeluk, het is buiten mijn handen'.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te vertrouwen in het nemen van een beslissing om enkel zwanger/moeder te worden vanuit praktische overwegingen en te denken/geloven/anticiperen dat mijn beslissing op 1 of ander niveau zou beinvloed zijn met mijn voorgeprogrammeerde wens en verlangen om moeder te zijn.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om schrik te hebben om een slechte beslissing te maken in het nemen van een beslissing dat op 1 of ander niveau beinvloed is door zelf-belang en niet absoluut zelf-gedirigeerd is.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te hopen de gevolgen van een een zelf-oneerlijke levens-bepalende beslissing te ontlopen door 'per ongeluk' zwanger te worden, zodat ik blijkbaar geen verantwoordelijkheid moet nemen voor de zwangerschap die ik gecreeerd heb - in het idee, de perceptie, het geloof en - eigenlijk - het excuus, dat ik geen bewuste beslissing genomen heb, en daarom ben ik niet verantwoordelijk/aansprakelijk voor het gebeuren.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat of ik nu een bewuste beslissing maak of niet - ik bepaal altijd op 1 of ander niveau wat met me gebeurt - en ik creeer mijn wereld en mij nleven, een en gelijk met wie ik mijzelf aanvaard te zijn - en dus, zelfs als ik 'per ongeluk' of 'per toeval' zwanger word - heb ik het nog steeds zelf gecreeerd en is het nog altijd mijn verantwoordelijkheid.
Enhanced by Zemanta
Learn more »