Dag 102: Hoe We Onszelf Limiteren met Interpretatie
Dag 99: Wachten op een Teken om Moeder te Worden en
Dag 100: Dwing me AUB Niet om een Beslissing te Maken! Laat me hier maar ronddrijven!
Dag 101: Wie is de sterkste: Jij of Je Gedachten? - dus lees de vorige blog-posts voor context.
Ik zei in mijn vorige blog dat ik een nieuw punt zag met betrekking tot het verlangen om kinderen te krijgen/moeder te worden. Over dit punt zal ik later schrijven, eerst wil ik doorheen de punten werken met Zelf-Vergeving en Zelf-Corrigerende Uitspraken die ik heb neergeschreven in 'Dag 99' en 'Dag 100'.
Tekens en Interpretatie
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om de neiging te hebben om te zoeken naar 'tekens van het universum' die me 'de weg kunnen wijzen' ik wat ik zou moeten doen of hoe ik mijn leven moet leiden of welke richting ik uit moet.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te realiseren dat als ik iets zie als een teken, is het niet zo dat wat ik zie of hoor een teken is, maar dat ik iets of iemand uit mijn omgeving een be-teken-is heb gegeven - en nu is het plots een 'teken' - waarbij wat ik zag of hoorde geen inherente boodschap met zich meedroeg, maar het enkel zo geinterpreteerd heb in mijn geest.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat elke keer ik dacht dat ik een teken kreeg van het universum, dat ik eigenlijk zelf een boodschap aan het verzinnen was door dingen in mijn omgeving die ik hoorde of zag te interpreteren door mijn geest op een manier dat ik confirmatie zou krijgen voor wat ik eigenlijk zou willen doen - en dus, enkel horen of zien wat ik wilde horen en zien.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat het interpreteren van mijn omgeving hetzelfde is als denken.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien hoe mijn gedachten als interpretaties van mijn wereld/omgeving een obstakel zijn, iets dat in mijn weg staat en dat het onmogelijk maakt om op een rechstreekse manier met en in mijn wereld en omgeving te participeren - en dus, ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om rechtstreeks in en met mijn wereld te participeren, maar altijd enkel te participeren in, via en met mijn eigen gedachten en interpretaties van mijn omgeving en mijn wereld - waarbij ik dus nooit echt geleefd heb buiten mijn eigen hersenspinsels.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat ik mijzelf en mijn leven geen richting kan geven en dat ik zelf geen beslissingen kan maken.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om het idee dat ik mijzelf en mijn leven geen richting KAN geven en dat ik zelf geen beslissingen KAN maken - als een excuus en verantwoording waarachter ik de werkelijke reden schuil en dat is dat ik mijzelf en mijn leven geen richting WIL geven en dat ik mijn eigen beslissingen niet WIL maken.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om schrik te hebben om iets fout te doen in het dirigeren van mijzelf en mijn leven in het maken van mijn eigen beslissingen en te geloven dat die angst meer is dan mijzelf, waarbij ik 'luister' naar de angst en 'gehoorzaam' ben aan de angst.
Het woord 'gehoorzaam' is interessant - zal ik later ook blogs over schrijven.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn zelf-verantwoordelijkheid af te geven aan een 'onzichtbare gids' die mijn beslissingen voor mij moest maken omdat ik niet verantwoordelijk wou zijn voor mijn eigen acties.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te vertrouwen in het dirigeren van mijzelf en mijn leven door het maken van mijn eigen belissingen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te vertrouwen in het maken van beslissingen omdat ik het geloof had dat ik hiervoor een bepaalde kwaliteit 'miste'.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat bepaalde mensen nu eenmaal beslissingen kunnen maken en anderen niet.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard heb om in te zien dat het enige dat ik miste, moed was - en dat die moed er wel was, maar dat ik die niet zag omdat de angst zo overweldigend was en ik doorheen de angst mijzelf niet kon zien.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te aanvaarden en omarmen als 'moed'.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om van het universum een 'ingebeelde vriend' te maken - waarbij ik mijzelf heb wijsgemaakt dat het universum al weet wat ik zou moeten doen met mijn leven en dat het universum mij tekens zal geven van wat ik moet doen.
Wordt Vervolgd.
About the author
Maite Zamora Moreno
I started walking a process of self-honesty, self-forgiveness, writing and self-corrective action after watching videos on YouTube by Desteni in 2007. This was the first and only time that I found a self-help method to really be effective and I am standing by these principles to this day. I currently live and assist on the Desteni Farm. For more information on Desteni and this process, visit www.desteni.org.
0 comments: