Dag 118: Het is VAN MIJ!!!!!!!
Dag 115: Hoe Durf je Mij te Verontwaardigen?!
Dag 116: Wat is Macht?
Dag 117: Hoe Durf je Mij te Verontwaardigen?! - Zelf-Vergeving 1
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben om te delen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat ik niet het recht heb om te beslissen om te delen wat mij gegeven was.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat wat ik krijg nog steeds toebehoort aan degene die het mij gegeven heeft en dus, dat ik een verplichting heb ten opzichte van wie mij het geschenk gaf om het voor mezelf te houden en dus, te geloven, dat ik geen zeggenschap heb over wat er verder gebeurt met het geschenk.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om een geschenk onvoorwaardelijk te aanvaarden, maar te geloven dat ik wanneer ik een geschenk krijg, ik eigenlijk nu een schuld heb ten opzichte van degene van wie ik het geschenk gekregen heb en dat ik in het gebruik van mijn geschenk degene die het mij gaf moet eren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om geschenken te verbinden met schuld, eer en verplichting.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om verantwoordelijkheid te nemen voor iets wat mij gegeven is, maar in het idee dat ik nu een schuld heb ten opzichte van de schenker, mij eigenlijk verberg van mijn eigen verantwoordelijkheid en het nemen van mijn eigen beslissingen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat geven een kwestie is van geven aan zij die het verdienen en dus angst te hebben om zelf te beslissen aan wie ik geef uit angst om te geven aan iemand die het niet verdient.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben om te geven/delen uit angst dat iemand misbruik maakt van mijn gulheid en hier van gaat profiteren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben om misbruikt en geëxploiteerd te worden.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben om te geven/delen uit angst om eigenwaarde te verliezen omdat ik mijn eigenwaarde definieer in mijn bezittingen en dus - dat als ik iets weggeef, ik een deel van mijn eigenwaarde zal verliezen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mij sterk te voelen wanneer ik bezittingen heb/meer bezittingen heb omdat ik nu een soort macht heb die ik kan uitoefenen op zij die minder hebben dan mij - en dus, ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben om te geven/delen uit angst dat ik me zwakker ga voelen ten opzichte van anderen, omdat ik dan mijn positie van gepercipieerde macht en privilege zal schaden of verliezen, waarbij ik geen voordeel meer heb ten opzichte van anderen en het meer waarschijnlijk wordt dat ik meer moeite zal hebben om bepaalde dingen te bereiken.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf ten volle te waarderen in mijzelf toe te laten mijzelf uit te drukken in het maken van mijn eigen beslissingen en het toestaan van mijzelf om te geven en delen met anderen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat ik mijzelf en mijn expressie heb gelimiteerd en ingeperkt door mijzelf niet te hebben toegestaan om te delen en geven, maar in plaats daarvan heb toegestaan en aanvaard angst te dicteren dat ik gierig en hebberig moet zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om belang te hechten aan het hebben van 'mijn eigen bezittingen' omdat ik dit nooit had tijdens mijn kindertijd en hierin het gevoel had dat ik niet 'volwaardig' of 'compleet' was.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om me in te laten met de angst van mijn ouders om te delen en verliezen, en daarom mijzelf nooit heb toegestaan en aanvaard mijn eigen beslissingen te maken, waarbij ik het geloof gecreëerd heb dat ik slechts volwaardig zou zijn wanneer ik mijn eigen beslissingen kan maken wanneer ik mijn eigen bezittingen heb.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijzelf op te sluiten en te isoleren in muren van angst waarin ik geobsedeerd ben met het verdedigen van 'mijn beslissingen' uit angst dat ik het vermogen om mijn eigen beslissingen te maken en volwaardig te zijn, zou verliezen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om de slaaf te worden van mijn eigen bezittingen omdat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om relaties van afhankelijkheid aan te gaan met mijn bezittingen, waarbij ik ben gaan geloven dat ik 'eigen bezittingen' nodig heb om volledig, volwaardig en voldaan te kunnen zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben om de relatie die ik ben aangegaan ten aanzien van 'mijn bezittingen' los te laten uit angst om mijzelf te verliezen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan om bezittingen en geschenken te aanzien als een maatstaf van mijn waardering en mijn waarde.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mij schuldig te voelen ten aanzien van mijn ouders als ik geen belang zou hechten aan mijn bezittingen omdat ik altijd het gevoel had dat zij werkten om mij een leven van materieel welzijn te geven, en dus - dat als ik deze materiële bezittingen geen belangrijke waarde geef, dat ik dan ondankbaar ben.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat het mijn schuld is dat mijn ouders ongelukkig waren in hoe ze moesten werken en dingen doen die ze niet graag deden, hun hele leven lang, zodat ze mij een leven van materieel welzijn zouden kunnen geven.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat ik een slechte dochter zou zijn als ik de bezittingen die ik was gegeven door mijn ouders zou gaan weggeven en delen met anderen in het geloof dat ik dan ondankbaar en oneervol zou zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om angst te hebben om gelabeld te worden en gezien te worden als een slechte en ondankbare dochter.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te reageren in schaamte, schuldgevoel en angst wanneer mijn vader zou zeggen dat ik ondankbaar was.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat dankbaarheid samengaat met 'schuldig zijn ten opzichte van' degene waar ik dankbaar voor ben.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat dankbaarheid samengaat met 'minderwaardig zijn ten opzichte van' degene waar ik dankbaar voor ben.
About the author
Maite Zamora Moreno
I started walking a process of self-honesty, self-forgiveness, writing and self-corrective action after watching videos on YouTube by Desteni in 2007. This was the first and only time that I found a self-help method to really be effective and I am standing by these principles to this day. I currently live and assist on the Desteni Farm. For more information on Desteni and this process, visit www.desteni.org.
0 comments: