Dag 106: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 1

In de blog-series die ik net geschreven heb, ging het om hoe mijn 'biologische klok' in werking trad, waarbij plots een heleboel gedachten kwamen rondspoken over het idee dat het nu ongeveer tijd is dat ik aan kinderen begin. In deze en de komende blogs ga ik wat meer in op het verlangen voor moederschap zelf. Tijdens het schrijven van de vorige blogs kwam deze vraag op en ik zag vrij duidelijk waar ik over schrijven moest.

Het woord dat naar boven kwam, was: LIEFDE.

Hoewel ik niet veel relaties heb gehad in mjin leven, ik heb vaak stilgestaan bij het concept van 'Liefde' - wat is liefde? Is het iets dat groeit tussen twee personen? Is het iets dat inslaat als een bliksem? Is het een vertrouwelijkheid? Is het een passie? Is het een droom of fantasie?

Met elke relatie heb ik een verschillende notie van liefde uitgetest. Mijn eerste relatie was eigenlijk het grappigst. Toen ik 12 was ging ik op kamp in Ierland. Het was een reis die de school organiseerde in de zomervakantie voor zij die wouden. Het was een traditie en leerlingen die elk jaar gingen, bleven zelfs meegaan nadat ze al afgestudeerd waren aan de school. Ik ging dus mee toen ik 13 was en mijn oog viel op 1 van de kerels die al afgestudeerd was, maar van de reizen genoot en besloot te blijven meegaan. Op dat moment voelde ik mij nog heeeel jong en relaties waren niet echt iets waar ik mij mee bezig hield. Dat ging zich ontwikkelen in het komende schooljaar. En ik vond niemand op school of in mijn 'gewoonlijke' omgeving waarvan ik dacht 'ja, dat zou wel is kunnen lukken'. Dus ik keek uit naar de Ierland-reis in de zomer, waar ik met anderen zou omgaan, die niet deelmaken van mijn gewoonlijke omgeving. En ik herinnerde mij die ene kerel - en mijn 'interesse' in hem was eigenlijk enkel gebaseerd op drie feiten: Hij had lang haar, hij speelde gitaar en hij had veel kennis over willekeurige zaken - lol.

Doorheen dat schooljaar begon ik meer en meer tijd te spenderen in mijn verbeelding en hoe ik en hem op de volgende reis verliefd zouden worden en een relatie zouden started. Ik had het allemaal uitgedacht tot in precies detail - en het endigde altijd met een begin in de relatie en het samen hand in hand lopen.

En dan was het zover - de Ierlandreis - en tijdens die reis ging ik meer met hem participeren, wat ik het vorige jaar niet gedaan had, ik denk dat ik het vorige jaar geen woord tegen hem gezegd had. In elk geval, we leren elkaar wat beter kennen en, om een lang verhaal kort te houden: middenin de reis zegt die plots 'ik ben verliefd op jou' - LOLOL. Het was zo ongelooflijk - helemaal zoals ik het mij had ingebeeld!

Wat het nog meer ongelofelijk maakte, was dat hij me later vertelde dat het voor hem 'liefde op het eerste gezicht was' - waarbij, toen hij mij voor de eerste keer zag, toen we vertrokken in Belgie, dacht 'ho ho, wie stapt daar de bus op!'. En dit, terwijl hij het vorige jaar van mijn bestaan niet afwist, hij herinnerde zich mij ook helemaal niet.

Dus, in het begin was ik helemaal in de wolken - want alles verliep volgens 'plan' - lol. Het was allemaal nieuw en spannend, maaaarrrr... Na een tijdje begon ik mij ongemakkelijk te voelen - want hij was nu echt wel smoorverliefd op me. En dat gevoel was niet wederzijds - ik had mijzelf eigenlijk 'verliefd gemaakt' door zoveel aan hem te denken gedurende het jaar, maar ik kende hem toen nog helemaal niet. Ik had mezelf verliefd gemaakt met het idee van wie ik dacht dat hij was. Zijn verliefdheid begon 'verstikkend' aan te voelen. Er was een moment waarbij we een stroompje water moesten oversteken op een wandeling, en hij stond erop op mij erover te dragen - ik liep letterlijk weg van hem! Lol - ik vond het zo belachelijk en wou ook niet het 'zwakke meisje' spelen gewoon omdat dat zo hoort in een 'romantische relatie'. Ik vond het eigenlijk heel eng. Ik liep naar een plekje waar de stroom veel dunner was en hopte er snel over voordat hij me kon inhalen - lol.

Ook ontdekte ik dat hij helemaal niet zo interessant was als ik verwacht had. Hij vertelde dezelfde impressionante verhalen verscheidene keren en verder had die eigenlijk niet veel interessants te zeggen. En hij was gewoon ook ZOOO verliefd - het was beangstigend! Ik voelde mij ook schuldig omdat het leek dat de enige reden dat die zo verliefd was, was omdat ik het mij zo had ingebeeld, voor maanden op voorhand. Het was alsof ik zijn verliefdheid gecreeerd had door het mij opnieuw en opnieuw in te beelden. Want - het leek letterlijk alsof hij er helemaal geen zeg in had - het was hem gewoon 'overkomen' en hij was er bijna mee 'bezeten. Het feit dat hij 7 jaar ouder was maakte de hele relatie er niet meer comfortabel op. Het lijkt geweldig wanneer je je het inbeeldt - maar wanneer je 14 bent en er is iemand van 21 smoorverliefd op je - het is eigenlijk gewoon creepy. Dus ja, die relatie duurde niet erg lang, ik maakte het uit enkele weken na de reis.

In deze relatie heb ik de notie van een 'Verbeelde Liefde' beleefd. Het was een Liefde die ik mij had ingebeeld tot het punt dat het een realiteit werd. Maar deze 'liefde' had geen fundering - het was op niets dan mijn verbeelding gebaseerd. Ik had al besloten dat ik verliefd was voordat ik hem had leren kennen - en hij had net hetzelfde gedaan door verliefd te worden 'op het eerste gezicht'.
Enhanced by Zemanta

0 comments: