Dag 62: De grens tussen droom en werkelijkheid

Vandaag na mijn examen nam ik een dutje en toen LJ mij probeerde wakker te maken maakte ik het hem echt moeilijk.

Het examen dat ik schreef vandaag was over verandering in de politiek in Africa - waarvoor we veel gelezen en gestudeerd hebben over dictators in Afrika, zoals Mobutu en Kabila. Een van de dingen die typisch zijn voor dictators in een democraat's kostuum is dat ze mensenrechten ondermijnen.

Toen LJ mij probeerde wakker te maken, was ik nog steeds in mijn droom en had ik niet echt een besef van de werkelijkheid - ik geloofde dat mijn droom meer reeel was dan de werkelijkheid. Voor een of andere reden interpreteerde ik LJ's poging om mij wakker te maken als een manier waarin hij mij het recht om te slapen aan het ontzeggen was. Ik had een idee dat ik nog langer kon slapen - hoewel ik geen benul had van de tijd en dat ik echt wel moest opstaan om de paarden binnen te halen. En ik dacht dat LJ mij probeerde wakker te maken 'voor mijn tijd' en dit ervaarde ik als een schending van mijn rechten - lol.

Zelfs wanneer LJ zei dat ik moest opstaan omdat het tijd was om de paarden binnen te halen zei ik 'Nee - het is ok' - LJ dacht dat ik tegen hem aan het praten was, maar eigenlijk was ik aan het praten tegen andere mensen in mijn droom om ze te laten weten dat ze LJ niet moesten vertrouwen, dat het gewoon een leugen is dat hij gebruikt om onze rechten te schenden. Wanneer LJ zei 'okay, dus ik kan Ben (mijn paard) op z'n eentje in de wei laten staan dan??' als een poging om mij uit mijn waanstaat te schudden - zei ik gewoon weer 'het is okay, nee, het is okay' - lol.

LJ zei dan dat ik mijn kleren moest veranderen omdat ik nog steeds mijn stadskleren aanhad. Daar antwoordde ik gewoon niet op, want ik probeerde mijn recht om te slapen zo ongestoord mogelijk uit te oefenen - lol. Dan probeerde hij mijn T-shirt uit te trekken, want we moesten nu echt wel doorgaan. Toen hij dat deed, begon ik hem weg te duwen en mijn T-shirt terug naar beneden te trekken. Ik dacht dat het een soort strategie was om mij te verwarren en ik moest echt wel mijn rechten verdedigen!

Toen ik uiteindelijk terug tot mijn zinnen kwam had ik nog steeds het gevoel dat mij een groot onrecht was aangedaan en bleef kwaad op LJ voor een tijdje - die het hele gebeuren gewoon compleet absurd vond en niet begreep waarom ik zo moeilijk deed.

Wordt vervolgd.
Enhanced by Zemanta

0 comments: