Dag 54: Zelf-Vertrouwen in het Ondersteunen van een Ander
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om bang te zijn dat mijn zogenaamde onbekwaamheid om een ander te ondersteunen en assiteren met een punt waar ze moeilijkheden mee hebben, omdat ik dacht/voelde/geloofde dat ik niet genoeg inzicht heb, dat ik niet genoeg ervaring heb of dat ik niet de nodige vaardigheden heb om een persoon echt te ondersteunen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te onderschatten uit angst.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te vertrouwen in het zijn van een buddy en het ondersteunen van een ander in het geven van perspectief en advies/suggiesties dat ze kunnen toepassen in hun leven omdat ik mijzelf niet zie als wie ik ben, maar vasthoud aan een idee dat ik niet goed genoeg ben, dat ik niet effectief genoeg ben, dat ik niet genoeg inzicht heb, dat ik niet genoeg ervaring heb of dat ik niet de nodige vaardigheden heb.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te vertrouwen in het zijn van een buddy omdat ik op voorhand geen lijst van adviezen en suggesties heb klaarliggen om te kunnen copy/pasten wanneer het toepasselijk is.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn zelf-vertrouwen te definieren in relatie tot hoeveel kennis en informatie ik bezit over een bepaald onderwerp en als ik geen reeks van feiten kan oproepen in mijzelf in relatie tot een bepaald onderwerp, dan denk/geloof/voel ik dat ik mijzelf niet kan vertrouwen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te vertrouwen om in het moment te zijn, om in het moment te kunnen antwoorden op een vraag, om in het moment perspectief te geven, zonder dat ik mij daarvoor heb voorbereid door 'onderzoek' te doen of een lijst van antwoorden op voorhand samen te stellen of door antwoorden in te studeren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat buddying te maken heeft met zichzelf in de schoenen van een ander te stellen en dan uit te drukken wat ik zou doen in de plaats/situatie van de ander.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te kort te schieten door mijzelf geen krediet te geven voor wat ik gedaan heb, voor de veranderingen en correcties die ik heb geimplimenteerd/toegepast in mijn leven/mijzelf/mijn proces.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat het ergste dat kan gebeuren wanneer ik buddy is dat een persoon om perspectief vraagt op een punt dat ik zelf nog niet heb gelopen, waarbij ik mijzelf nog niet in diezelfde situatie heb ondervonden of waarbij ik de oplossing ertoe nog niet heb gezien - en dus dat ik in die gevallen er gewoon iemand anders kan bijhalen om perspectief te vragen en dat het niet betekent dat ik nu vastzit of dat ik geen buddy kan zijn of dat ik gefaald heb als buddy of dat ik een ander's proces ga ondermijnen/compromiteren.
Als en wanneer ik zie dat ik denk/voel/geloof dat ik niet genoeg kennis en informatie heb over een bepaald onderwerp om mij hierin mee bezig te houden, of mij ergens in verband met dat onderwerp aan te verbinden - dan stop ik, dan adem ik. Ik realiseer mij dat ik niet per se kennis en informatie nodig heb, maar dat ik gewoon mijn gezond verstand kan gebruiken - en dus verbind ik mij ertoe om te ademen, door de angst en onzekerheid heen te lopen, mijzelf krediet te geven en in het moment te zien wat kan gedaan worden zonder door een hele voorbereidingsfase te gaan.
Als en wanneer ik zie dat ik op een bepaalde vraag geen perspectief kan bieden en ik in een staat van angst/zenuwachtigheid/onzekerheid stap - dan stop ik, dan adem ik - ik realiseer mij dat het feit dat ik geen perspectief te bieden heb niet betekent dat ik een onbekwame buddy ben, maar slechts dat ik mijzelf nog niet in diezelfde situatie bevonden heb of dat ik de oplossing ertoe nog niet heb gezien/gelopen - en dus, ik verbind mijzelf om in dat moment los te laten van de angst/onzekerheid/zenuwachtigheid en gewoon te communiceren met de ander dat ik op die vraag geen perspectief kan bieden en ik vraag een ander wat hij/zij als advies of perspectief zou geven.
About the author
Maite Zamora Moreno
I started walking a process of self-honesty, self-forgiveness, writing and self-corrective action after watching videos on YouTube by Desteni in 2007. This was the first and only time that I found a self-help method to really be effective and I am standing by these principles to this day. I currently live and assist on the Desteni Farm. For more information on Desteni and this process, visit www.desteni.org.
0 comments: