Deze blogpost is een vervolg op:
Dag 115: Hoe Durf je Mij te Verontwaardigen?!
Dag 116: Wat is Macht?
Dag 117: Hoe Durf je Mij te Verontwaardigen?! - Zelf-Vergeving 1
Dag 118: Het is VAN MIJ!!!!!!!
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn macht te definiëren in hoeveel bezittingen ik heb.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat het definiëren van macht in en als bezittingen een punt is dat cultureel is ingebed in onze psyche door hoe we zijn opgegroeid met een kapitalistisch waarde-systeem waarin zij die 'betergesteld' zijn ook meer invloed hebben in het vermogen om beslissingen door te duwen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om macht gelijk te stellen aan beslissingen maken en dat gelijk te stellen aan bezittingen hebben, waarbij ik mijzelf heb wijsgemaakt dat macht het vermogen is om beslissingen te maken over dingen RONDOM mij - in plaats van mij te realiseren en te aanvaarden dat werkelijke macht het vermogen is om mijzelf te bepalen, om te bepalen wie ik ben in elk moment.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn eigenwaarde te definiëren in het gevoel van macht hebben in de zin dat ik 'veel bezittingen heb' en in en door die bezittingen het vermogen heb om beslissingen te maken/door te duwen over dingen in mijn omgeving - en dus, ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat het ook maar logisch is dat ik mij verontwaardigd zal voelen elke keer ik het gevoel heb dat mijn 'macht' onder schijnbare bedreiging komt te staan - want als ik macht bepaal in en afhankelijk maak van bezittingen buiten mijzelf, dan moet ik ook aanvaarden dat ik mijn macht en dus mijn eigenwaarde sta te verliezen - en dat als ik mijn macht en eigenwaarde niet wil verliezen, dan gaat het erom mijn eigenwaarde en macht te aanvaarden als mijzelf - want ikzelf ben het enige dat ik nooit kan verliezen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn mijzelf af te splitsen van eigenwaarde en macht door het te definiëren in bezittingen buiten mijzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om zo geobsedeerd te zijn met mijn valse ervaring van macht en eigenwaarde dat ik mijzelf niet de kans heb gegeven om ware macht en ware eigenwaarde te ontwikkelen door hier te zijn en mijzelf te gronden in en als mijn adem, waarbij ik in elk moment gewaar ben van wie ik ben en wat er zich in mij omspeelt als de reacties, gedachte, herinneringen, prenten die in mijn hoofd opkomen en hier meteen verantwoordelijkheid voor te nemen en mijzelf erin richting te geven - want het is enkel in en als mijn adem dat ik macht heb in het maken van de keuze om op te staan voor leven in plaats van bewustzijn - en dat ik eigenwaarde heb in het eren van mijzelf als een en gelijk als leven en niets te aanvaarden dat minder is dan wie ik ben.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat elke dat waarin ik mijzelf niet uitspreek over de gevolgen en de waarden van ons kapitalistisch systeem, dat ik steeds meer kinderen toesta om op te groeien met hetzelfde averechtse waarde-systeem waarmee ikzelf ben opgegroeid, waarbij we continue zoeken en hunkeren naar een gevoel van zelf-bepaling en eigenwaarde buiten onszelf - waarbij we steeds meer en meer controlerend worden naar onze omgeving toe omdat we ons steeds meer en meer bedreigd voelen en steeds in angst leven om ons gevoel van macht en eigenwaarde te verliezen en ons, in plaats daarvan, machteloos, hulpeloos, minderwaardig en miezerig te voelen.
Learn more »
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te verlangen naar vrijheid van verlangen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat als ik verlang naar vrijheid van verlangen, ik in verlangen zelf participeer en dus het hele construct van verlangen enkel en alleen maar verder ondersteun in mijzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat verlangen in zichzelf een daad is waarmee ik vaststel dat datgene waar ik naar verlang niet hier is, maar dat het ergens anders is, buiten mijzelf of ergens in de toekomst – en dus, door te verlangen maak ik eigenlijk de beslissing om datgene waar ik naar verlang buiten mijn reik te houden en datgene waar ik naar verlang nooit kan ervaren/hebben/zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om vrijheid van verlangen uit te stellen door de daad van het verlangen zelf, in plaats van verlangen op een directe manier aan te pakken en uit te pluizen om te zien wat het is dat ik afgescheiden heb van mijzelf, wat daardoor het idee en de perceptie creëerde dat hetgeen ik naar verlang niet bestaat in en als mijzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat als ik iets verlang dit uiteindelijk altijd wil zeggen dat ik mijzelf iets ontzeg van mijzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te zoeken voor passie buiten mijzelf in opwindende dingen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te zoeken voor passie in het stadsleven, in dansen, in spelen met honden, in pret hebben met vrienden, in dingen gaan doen in de wereld, in reizen, in nieuwe mensen ontmoeten, in werk, in liefdesrelaties, in sex, in kinderen – in plaats van passie te aanvaarden als een aspect/deel en uitdrukking van mijzelf.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om schrik te hebben op gepassioneerd te zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om schrik te hebben om mijzelf ten volle te geven in iets waar ik gepassioneerd voor ben uit angst dat datgene waar ik gepassioneerd in ben zal wegvallen uit mijn leven en dat ik daarin een deel van mijzelf zal verliezen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om alles wat ik doe te doen met passie.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat passie iets is dat ik kan verliezen of dat kan stoppen – in plaats van in te zien dat ik enkel kan stoppen met mijzelf toe te laten om ge passioneerd te zijn, maar met betrekking tot wie ik ben – passie sterft nooit.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijn passie in te ruilen voor een fake gevoel van veiligheid – waarbij ik eigenlijk mijzelf het recht ontzeg om te genieten van mijn leven en mijzelf hierdoor in een spiraal van depressie duw.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat het leven de moeite niet waard is als ik het niet op een passionele manier leef.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien en aanvaarden dat passie niet bestaat buiten mijzelf, maar alles te maken heeft met wie ik ben en wie ik mijzelf toesta te bestaan.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat passie niet kan bestaan als ik mijzelf continu in de toekomst projecteer om mij in te beelden wat de toekomst zou kunnen bieden, want dan ben ik al niet meer hier in en als mijzelf, maar maak ik mij zorgen om mogelijk toekomstig hartzeer – en dus hou ik mijzelf in onder het mom van ‘voorzichtig zijn’ waarbij ik mijzelf niet toesta om gepassioneerd te zijn, want de hele tijd hangt die gedachte in mijn hoofd van ‘wat als…’.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om schrik te hebben om mijzelf te verliezen in passie zelf, want iets met passie doen betekent dat ik alles inzet en dat ik geen controle kan uitoefenen op wat het resultaat is.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om schrik te hebben om het gevoel van controle op te geven.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat iemand die iets doet met passie het altijd beter zal doen dan iemand die niet gepassioneerd is in dezelfde taak – want de gepassioneerde persoon zal alles geven, alles inzetten om de taak zo goed mogelijk uit te voeren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat in mijn poging om negatieve gevolgen te voorkomen uit angst voor die gevolgen, ik eigenlijk het tegenovergestelde bereik – want in het proberen voorkomen van negatieve gevolgen, houd ik mijzelf in, zet ik mijzelf niet ten volle in – en dus is er eigenlijk meer kans dat het resultaat niet het best mogelijke resultaat is en dat er negatieve of onaangename gevolgen zullen zijn.
Ik realiseer mij dat leven en passie een en gelijk zijn en dat het een niet zonder het ander kan en dus, dat als ik mijzelf niet toesta om gepassioneerd te zijn in elk moment – dat ik dan niet werkelijk leef.
Ik realiseer mij dat passie en angst onverzoenbaar zijn en hetzelfde geldt voor passie en het willen hebben van controle over de uitkomst van iets of de toekomst in het algemeen.
Ik realiseer mij dat als het neerkomt op een keuze tussen angst en passie, de keuze snel gemaakt is en ik kies voor passie, in elk moment, in elke ademhaling.
Ik realiseer mij dat de angst om gepassioneerd te zijn een gevolg is van het huidige geldsysteem waarbij, als we al ons geld inzetten of investeren in een bepaald project, het mogelijk is dat we alles verliezen en we werkelijk kunnen lijden op een fysiek niveau.
Als en wanneer ik zie dat ik mijzelf in de toekomst probeer te projecteren, dan stop ik, dan adem ik – ik realiseer mij dat ik aan het proberen ben om de situatie te controleren om een bepaalde uitkomst of toekomst te genereren en dat ik hierin mijzelf al aan het inhouden ben uit angst voor iets verkeerd te doen en dus – in plaats van mijzelf in de toekomst te projecteren neem ik een diepe ademhaling, ik schud mijn armen en mijn hoofd even als het moet – ik aanvaard en omarm passie in en als mijzelf en ga verder met wat ik aan het doen was met volle inzet.
Ik zet mij in om een geldsysteem te ontwikkelen en implementeren waarin eenieder’s levenskwalitiet verzekerd is en nooit kan verloren worden, zodat kinderen kunnen opgroeien in een wereld waarin er geen angst is om gepassioneerd te zijn, want de angst om te verliezen zal niet bestaan.
Learn more »
