Dag 109: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 4
Deze blog-post is een vervolg op:
Dag 106: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 1
Dag 107: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 2
Dag 108: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 3
In de laatste relatie had ik mijn verwachtingen op een laag pitje gezet. Ik wou me niet verliezen in verliefdheid om dan teleurgesteld te zijn, maar aan de andere kant wou ik ook echt wel genieten van het hele gebeuren. Dus hier was de liefdes-ervaring dan weer anders - het was een Liefde als Onverschilligheid - lol. Ik ervaarde het als 'als het iets wordt, mooi - als het niets wordt, dan maakt het mij ook niet uit.' En weerom, na een vrij korte periode maakte hij het uit. Ik ging weer door een teleurstelling, maar kon het vrij snel loslaten, want ik had mezelf niet sterk geinvesteerd in de relatie - dus ik voelde niet dat ik veel verloor.
Tegen dan was ik al redelijk gedesillusioneerd met betrekking tot het kunnen vinden van 'de ware' of 'ware liefde' - of, ik gaf het idee op dat ik het zou kunnen vinden met een man, want een voorwaarde voor de 'perfecte match', in mijn ogen, was dat de partner een perfecte persoon was - iemand waar ik geen fout in kan vinden. En ik besefte dat ik dat niet zou vinden. Elke persoon - hoe perfect hij in de eerste indruk lijkt, gaat na een tijdje karakteristieken vertonen die ik niet wou aanvaarden in een partner. En ik veronderstelde dat het omgekeerde ook geldde, dat een ander altijd een indruk van mij zal hebben in het begin dat veel wenselijker is dan wie ik werkelijk ben - en dat, wanneer ze me na een tijdje leren kennen, ze hetzelfde meemaken, waarbij teleurstelling zich de kop gaat opspelen, want ik was niet de perfecte vrouw die ze dachten dat ik zou kunnen zijn.
Dus - liefde zoals het werd afgebeeld in films en TV-series was voor mij 'debunked' - iets dat enkel in films en series en sprookjes bestaat. Toch was er nog steeds een hunker naar liefde - en waar ik die liefde nog steeds dacht te kunnen vinden - was in moederliefde - liefde voor een kind.
Ik redeneerde dat liefde voor een kind puur is - want je kiest niet of je je kind liefhebt - je houdt van je kind, want het is jouw vlees en bloed - het is jouw kind. Maar wat meer is - ik wilde de onvoorwaardelijke liefde van een kind voor zijn of haar moeder ervaren. Iemand die je liefheeft ongeacht wie je bent - want je bent zijn/haar moeder - het kind houdt van je. Die innige en intieme relatie tussen moeder en kind - daar, dacht ik, kon niets tussenkomen.
Lol - ik had zelfs het idee of plan ontwikkeld dat ik een man zou zoeken - geen perfecte man - gewoon iemand waar ik gevoelens voor had en die ik kan uitstaan, om dan een gezin te kunnen starten met kinderen. En dan, wanneer ik 40 was, ofzo, te scheiden en misschien een vrouwelijke partner te zoeken - lol. Ik had nooit gevoelens voor vrouwen, maar ik kon altijd beter met vrouwen overweg. Dus, ik dacht dat het aangenamer zou zijn om de rest van mijn leven met een vrouw door te brengen - lol.
Wordt Vervolgd.
Dag 106: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 1
Dag 107: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 2
Dag 108: Op Zoek Naar Ware Liefde - Deel 3
In de laatste relatie had ik mijn verwachtingen op een laag pitje gezet. Ik wou me niet verliezen in verliefdheid om dan teleurgesteld te zijn, maar aan de andere kant wou ik ook echt wel genieten van het hele gebeuren. Dus hier was de liefdes-ervaring dan weer anders - het was een Liefde als Onverschilligheid - lol. Ik ervaarde het als 'als het iets wordt, mooi - als het niets wordt, dan maakt het mij ook niet uit.' En weerom, na een vrij korte periode maakte hij het uit. Ik ging weer door een teleurstelling, maar kon het vrij snel loslaten, want ik had mezelf niet sterk geinvesteerd in de relatie - dus ik voelde niet dat ik veel verloor.
Tegen dan was ik al redelijk gedesillusioneerd met betrekking tot het kunnen vinden van 'de ware' of 'ware liefde' - of, ik gaf het idee op dat ik het zou kunnen vinden met een man, want een voorwaarde voor de 'perfecte match', in mijn ogen, was dat de partner een perfecte persoon was - iemand waar ik geen fout in kan vinden. En ik besefte dat ik dat niet zou vinden. Elke persoon - hoe perfect hij in de eerste indruk lijkt, gaat na een tijdje karakteristieken vertonen die ik niet wou aanvaarden in een partner. En ik veronderstelde dat het omgekeerde ook geldde, dat een ander altijd een indruk van mij zal hebben in het begin dat veel wenselijker is dan wie ik werkelijk ben - en dat, wanneer ze me na een tijdje leren kennen, ze hetzelfde meemaken, waarbij teleurstelling zich de kop gaat opspelen, want ik was niet de perfecte vrouw die ze dachten dat ik zou kunnen zijn.
Dus - liefde zoals het werd afgebeeld in films en TV-series was voor mij 'debunked' - iets dat enkel in films en series en sprookjes bestaat. Toch was er nog steeds een hunker naar liefde - en waar ik die liefde nog steeds dacht te kunnen vinden - was in moederliefde - liefde voor een kind.
Ik redeneerde dat liefde voor een kind puur is - want je kiest niet of je je kind liefhebt - je houdt van je kind, want het is jouw vlees en bloed - het is jouw kind. Maar wat meer is - ik wilde de onvoorwaardelijke liefde van een kind voor zijn of haar moeder ervaren. Iemand die je liefheeft ongeacht wie je bent - want je bent zijn/haar moeder - het kind houdt van je. Die innige en intieme relatie tussen moeder en kind - daar, dacht ik, kon niets tussenkomen.
Lol - ik had zelfs het idee of plan ontwikkeld dat ik een man zou zoeken - geen perfecte man - gewoon iemand waar ik gevoelens voor had en die ik kan uitstaan, om dan een gezin te kunnen starten met kinderen. En dan, wanneer ik 40 was, ofzo, te scheiden en misschien een vrouwelijke partner te zoeken - lol. Ik had nooit gevoelens voor vrouwen, maar ik kon altijd beter met vrouwen overweg. Dus, ik dacht dat het aangenamer zou zijn om de rest van mijn leven met een vrouw door te brengen - lol.
Wordt Vervolgd.
Interessant punt Maite, "de onvoorwaardelijke liefde van een kind voor zijn of haar moeder ervaren". Wat grappig van je plan te scheiden lol - van het samenwonen met een vrouw heb ik van mijn tienertijd tot onlangs gewenst, ook niet voor gevoelens maar dat leek me beter qua overleg en begrip. Misschien wel van het ongewenst wegmoeten van mijn moeder. Afijn, bedankt voor het delen.
ReplyDelete