Day 6: Zalig en Gelukkig Zijn!

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard te zien dat het woord ‘gelukkig’ het woord ‘geluk’ in zich heeft en in te zien wat dit aantoont.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat gelukkig zijn een questie van geld is.


Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestan en aanvaard om in te zien dat een grote factor, als niet de grootste factor, dat bepaalt hoeveel geld ik heb, te maken heeft met waar in de wereld ik geboren ben.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat als ik de luxe heb om mij druk te maken over gelukkig zijn, dit enkel en alleen is omdat ik het geluk heb gehad om in een familie en land geboren te zijn waar ik genoeg geld heb om mij deze luxe te kunnen veroorloven.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mij druk te maken over het feit dat ik al dan niet gelukkig ben, terwijl er biljoenen mensen niet eens het geld hebben om zich te meest basische benodigdheden om te overleven te kunnen aanschaffen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat gelukkig zijn niet kan bestaan, tenzij iedereen gelukkig is.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat gelukkig zijn in een wereld van armoede, miserie en lijden hypocritisch is.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te verklaring ‘zolang ik gelukkig ben, dat is wat telt!’ te leven als mijzelf.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat als ik niet het geluk had om in mijn land geboren te zijn, maar in plaats daarvan geboren was in een land van armoede, in een familie die mij in de wereld heeft gebracht zodat ik als kind kan gaan werken en meer geld kan inbrengen voor het gezin – ik zou willen dat mensen met de mogelijkheden/geld zich zouden inzetten om mijn situatie te veranderen, want ik ben zelf dag in dag uit bezig met overleven en heb geen toegang tot het nodige geld of de nodige educatie om een beter leven te ontwerpen voor mijzelf.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard dat iedereen gelijk is en dat het feit dat ik geluk had met waar ik geboren ben niet betekent dat ik een betere persoon ben en dat ik een beter leven verdien.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven in karma als een rechtvaardiging voor armoede en miserie – maar als ik een verhongerend kind in de ogen zou kijken, zou ik zien dat het kind onschuldig is.



Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien, dat het nonsens is dat armoede en honger een gerechtvaardigde straf is, aangezien we de doodstraf hebben afgeschaft, wat aantoont dat we geen enkele mens, ongeacht what hij of zij gedaan heeft, tot de dood zouden veroordelen, laat staan een gruwelijke dood zoals de hongersdood.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard dat elke mens die op de wereld komt gelijk is en dat wat een leven hij of zij leeft een questie van ‘geluk hebben’ is en dus, ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard dat – omdat ik meer geluk had – ik verantwoordelijk ben om zij die minder geluk hadden te assisteren en een leven te geven dat de moeite is om te leven.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestan en aanvaard om armoede te romatiseren, waarbij ik denk dat ‘arme Afrikaanse kindsjes zo schattig zijn’ en ‘kijk hoe die armen toch altijd een glimlach op hun gezicht hebben, het betekent dat ze gelukkig zijn met zo weinig middelen!’ – in plaats van mijn gezond verstand te gebruiken en in te zien dat als ik op dezelfde manier leefde, waar elk lid van mijn familie te jong gestorven is aan AIDS of tuberculose, waar ik geen toegang heb tot reinig water en mijn kinderen sterven van dehydratatie als gevolg van diarree – ik weet dat ze niet gelukkig zijn.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat ik geen zelf-respect kan hebben als ik doorheen mijn leven niet alles in mijn macht gedaan heb om een wereld van gelijkheid te creëren door middel van een geld system dat gebaseerd is op een gelijke waardigheid van leven voor iedereen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat de klank ‘gluk’ in ‘gelukkig’ aantoont dat het gevoel van gelukkig zijn hetzelfde is als een staat van dronkenheid – gluk, gluk, gluk – waar ik mijzelf dronken maak in een gevoel van geluk waar ik de problemen van de wereld en mijn schuldgevoelens hierover ‘wegdrink’ en onderdruk en mij wegstop in een staat van ‘zalige onwetendheid’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te geloven dat als ik donaties maak voor liefdadigheidsinstellingen ik de armen help – in plaats van in te zien dat al het geld dat een arm land ontvangt van liefdadigheidsinstellingen meteen weer teruggaat naar de rijke landen om hun schulden af te betalen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om donaties te maken voor liefdadigheidsinstellingen die werken met arme landen zodat ik mijn schuldgevoel kan onderdrukken, wetend dat het eigenlijk niets uithaalt omdat de fundering van ons geldsysteem moeten heroverwogen worden.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat de reden waarom ik het zo goed heb is omdat er zovelen zijn die niets hebben.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestan en aanvard om in te zien dat mijn levensstandaard gekocht is geweest met bloed, zweet en tranen van de armen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat gelukkig zijn momenteel niet bestaat.

Ik zet mij in om mijzelf te corrigeren zodat mijn innerlijke werkelijkheid de uiterlijke werkelijkheid van ongelijkheid niet langer ondersteunt met de hulp van zelf-vergeving, zelf-oprechtheid en zelf-correctie.

Ik zet mij in om de gruwelijkheid van armoede bloot te stellen alsook hoe het eenieder’s verantwoordelijkheid is om er een eind aan te maken.

Ik zet mij in om de illusie van ‘zalig en gelukkig zijn’ los te laten in het inzicht dat het slechts een manier van zelf-manipulatie is zodat ik geen verantwoordelijkheid hoef te nemen en mijn wereld in de ogen te kijken.

Ik zet mij in om het feit bloot stellen dat in het huidige geldsysteem een hoge levensstandaard enkel kan bestaan als er velen zijn met een heel lage levensstandaard.

Ik zet mij in om mijzelf te onderrichten met betrekking tot het onderwerpen en implementeren van een nieuw geldsysteem dat ten voordele is van IEDEREEN en niet enkel de weinigen die geluk hadden met waar ze geboren zijn.