Dag 47: Meningen als Blinddoek!
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te denken dat George Clooney nooit een vlieg kan kwaad doen omdat ik heb in mijn mind beoordeelt heb als een knappe persoon/man.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om te geloven dat als mensen knap/aantrekkelijk zijn, dat dit de kans veel kleiner maakt dat er iets 'mis' is met hen of dat ze iets/iemand zouden kwaad doen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om bevooroordeeld te zijn ten voordele van mensen die in het algemeen 'knap'/'mooi'/'aantrekkelijk' genoemd worden en met zulk een uiterlijk, allerlei kwaliteiten te verbinden, zoals: goed, gedisciplineerd, beleefd, gepast, vriendelijk, vertrouwenswaardig, eerlijk, open, etc. - die niets te maken hebben met iemand's uiterlijk.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om mijzelf te laten brainwashen met prenten in de media, op TV, in prentenboeken, in boeken, in magazines, enz. waarbij ik automatisch opinies en meningen vorm over mensen gebaseerd op hun uiterlijke kenmereken (de prent) alleen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat wie iemand is niets te maken heeft met hoe iemand zich presenteert te zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om waarde te schenken aan iemand z'n uiterlijk iemand z'n uiterlijk een invloed te laten hebben in hoe ik mij voel bij/mbt een bepaalde persoon, hoe ik over die persoon denk, in welke mate ik hem/haar vertrouw, enzovoort.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te geloven dat ik in controle ben over mijzelf en hoe ik met mensen omga, wanneer zulke brainwashing aantoont dat ik helemaal niet het geval is - want van het eerste ogenblik (letterlijk: de eerste blik) dat ik iemand zie, ging ik meteen bepaalde kwaliteiten aan deze persoon verbinden, enkel en alleen gebaseerd op het uiterlijk van de persoon - en waarvan ik later geloof dat deze impressies deel uitmaken van 'mijn' mening over die persoon en dat ik uit 'ervaring' spreek - wanneer mijn hele houding ten opzichte van een persoon eigenlijk al gevormd was in dat eerste ogenlik, dat eerste moment waar ik de persoon voor de eerste keer zag.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat meningen niets waard zijn, want een mening over een persoon verandert niet, zelfs als de persoon wel verandert - en dan kan ik die verandering niet erkennen in een persoon, want ik zit maar vast te houden aan mijn eigen mening die ik had over die persoon.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om meningen te vormen over mensen van het moment dat ik ze voor de eerste keer ontmoet, zodat ik ze in een 'vakje' of een 'categorie' kan plaatsen in mijn mind, zodat ik een idee heb hoe ik die persoon de volgende keer kan/moet benaderen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat mijn mening over een persoon niets te maken heeft met die persoon, maar te maken heeft met welk karakter ik heb besloten te zijn in de aanwezigheid van die persoon.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat een mening nooit iets te maken heeft met de persoon waar de mening over is, maar altijd te maken heeft met wie de mening heeft - en dus, ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard om meningen over mensen serieus te namen, in plaats van mensen gewoon te leren kennen voor wie ze zijn en ze te erkennen voor wie ze zijn.
Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf niet heb toegestaan en aanvaard om in te zien dat wanneer ik een mening heb over iemand, dat ik dan de persoon zelf niet kan zien, want ik kan enkel mijn mening zien over die persoon, wat mij compleet verblindt - en hetzelfde geldt voor mijzelf, waarbij - als ik een mening vorm over mijzelf, dan zie ik mijzelf niet meer, enkel de mening.
Als en wanneer ik zie dat ik een mening heb over iemand - dan stop ik, dan adem ik - ik realiseer mij dat die mening niets te maken heeft met de persoon zelf, maar dat het een 'management-methode' is van de mind om vast te stellen welk karakter moet geactiveerd worden in de aanwezigheid van de persoon - en dus, verbind ik mij ertoe om alle meningen over die persoon los te laten en de persoon te leren kennen/met de persoon te interageren als wie ze zijn in dit moment.
Als en wanneer ik zie dat ik een mening aan het vormen ben over iemand - dan stop ik, dan adem ik - ik realiseer mij dat ik de persoon probeer in te passen in een 'vakje' of 'categorie' in mijn mind en dat hier helemaal geen behoefte voor is - en dus, ik verbind mij ertoe om de persoon te benaderen als een en gelijk als mijzelf en ook op die manier te communiceren.
About the author
Maite Zamora Moreno
I started walking a process of self-honesty, self-forgiveness, writing and self-corrective action after watching videos on YouTube by Desteni in 2007. This was the first and only time that I found a self-help method to really be effective and I am standing by these principles to this day. I currently live and assist on the Desteni Farm. For more information on Desteni and this process, visit www.desteni.org.
0 comments: